نشریه حقیقت

پرسش و پاسخ:

سؤال:

با توجه به وضعیت اقتصادی و معیشتی امروز جامعه،

آیا سیستم حکومت، مشکل دارد؟

پاسخ: خیر. مشکل از کارگزاران است، نه از سیستم و ساختار.

در پی افزایش مشکلات اقتصادی و معیشتی در قریب به شش سال اخیر، رسانه های معاند و لاشخورهای ی که همیشه به دنبال ماهی گیری از آب گِل آلود هستند، به افکار عمومی چنین وانمود می کنند که "اشکال ها و کمبودها و معضلاتی که ما امروز در جامعه مشاهده می کنیم، به ساختار نظام برمی گردد" و بین مردم، این عبارات را رایج می کنند که: "مشکل از سیستم است!"، "سیستم حکومت از ریشه مشکل داره و ناکارآمده!"، "اینا همه سروته یک کرباسند!" لذا افرادی که چنین مطالبی را مطرح می کنند، روی خطابشان به اصل نظام است و تصور می کنند مشکلات امروز کشورمان ناشی از اصل نظام جمهوری اسلامی است!

پاسخ این است:

• برای پی بردن به حقیقت، باید درخصوص ساختار نظام جمهوری اسلامی، چند نکته را مورد تعمّق و دقت قرار داد. نظام جمهوری اسلامی ایران که با رأی بیش از 98 درصدی مردم ایران در 12 فروردین 1358 تأسیس شد، بر دو پایه ی "جمهوریت" و "اسلامیت" بنا شده و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که آن هم در دو همه پرسی در سال های 1358 و 1368 به تأیید ملّت ایران رسیده، براساس دو پایه ی "جمهوریت" و "اسلامیت" تدوین شده است. لذا ساختار نظام، یک ساختار مبتنی بر رأی و نظر "جمهور" در چارچوب "احکام و قوانین اسلام" می باشد، همان چیزی که مردم به خاطر آن، انقلاب کردند. لازم به توضیح است که:

1. قانون اساسی به مثابه "نرم افزار حکومت"، مطابق با نصّ قرآن کریم، آموزه های دینی و فقه ی شیعه تدوین شده است.
2. ساختار و ارکان نظام به مثابه "هندسه حکومت"، براساس الگوهای موجود در سایر کشورها و البته مبتنی بر نظام حکومتی شیعی (نظام امامت و امّت) و نظریه ولایت فقیه شکل گرفته است.
3. کارگزاران به مثابه "نیروی انسانی حکومت" نیز به حکم قانون اساسی و ساختار نظام، طی انتخابات با رأی مستقیم و غیرمستقیم مردم روی کار می آیند و مشروعیت ی می یابند.

ملاحظه می فرمایید که صفر تا صد این نظام -از قانون اساسی و ساختار و کارگزاران- همگی براساس یک سازوکار منطقی و عُقَلایی و شرعی شکل گرفته است، به گونه ای که هم ضامن جمهوریت است و هم ضامن اسلامیت؛ در یک کلام: مردم سالاری دینی. بنابراین هیچ اشکال منطقی و عقلانی و فقهی به سیستم حکومت، وارد نیست. دشمنان هم تاکنون از احتجاج و مباحثه ی استدلالی بر سر این مسائل، عاجز بوده اند.

اما پس مشکلات کنونی کشور ناشی از چیست؟

• امام ای در دیدار دانشجویان و تشکل های دانشجویی در 1/3/1398 در پاسخ به این سؤال فرمودند: ساختار قانون اساسی ساختار خوبی است، یعنی اشکالی ندارد؛ البتّه ساختارها در طول زمان تکمیل می شوند، نواقصشان، خلأ‌هایشان برطرف می شود؛ این یک امر طبیعی است. فرض بفرمایید که یک روزی ما مجمع تشخیص نداشتیم، این یک کمبودی بود، یک خلأیی بود، امروز مجمع را داریم؛ و از این قبیل پیشرفت ها که در همه‌ی نظام های دنیا هم همین ‌جور است. همین چند سال قبل من می خواندم که فرض بفرمایید در یک نظام حکومتیِ ریاستی مثل آمریکا که حالا دویست‌وخُرده‌ای سال از تشکیل آن می گذرد، یک چیزهایی را دارند تأسیس می کنند، به وجود می‌آوردند، یا کم می کنند؛ یعنی نظام را تکمیل می کنند. بنابراین ساختار ایرادی ندارد، ساختار خوب است؛ البتّه ممکن است کم و زیادش کرد.» ایشان همچنین در پاسخ به اینکه اکنون برای کشور ما، نظام ریاستی مفیدتر و کارآمدتر است یا نظام پارلمانی، فرمودند: در مورد آن موضوع نظام پارلمانی بحث شده؛ اینها را ما در آن مجلسی که برای بازنگری قانون اساسی بود، مفصّل بحث کردیم و به این نتیجه‌ای که امروز هست رسیدیم؛ مشکلات نظام پارلمانی -برای ما لااقل- بیشتر از نظام ریاستی است. به ‌هر حال، من مشکلی در ساختار نمی بینم. بله، ما کارگزارها اشکال داریم؛ در این شکّی نیست. کارگزارها کوتاهی دارند، سلایق گوناگون دارند، ناتوانی‌هایی دارند، کمبودهایی دارند، و نتیجه این می شود که گاهی در حرکت اشتباه می کنیم. اشتباه ماها هم مثل اشتباه‌ اشخاص عادی نیست؛ ما وقتی اشتباه می کنیم، اشتباهمان شکاف های بزرگی در متن جامعه به وجود می‌آورد.»
• بنابراین مشکلات اقتصادی و معیشتی امروز کشورمان ناشی از ساختار و سیستم حکومتی نیست، بلکه ناشی از جهت گیری ها و عملکرد غیرانقلابی برخی "کارگزاران بی‌کفایت و نالایقی" است که در این "ساختار"، جای گرفته اند. این معضل هم "فقط و فقط یک راه حل" دارد و آن هم در دست مردم عزیزمان است. مردم باید در انتخابات ها (ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان رهبری، شورای اسلامی شهر و روستا) با دقت و تحقیق بیشتر و به تعبیر رهبر انقلاب، با "حجّت شرعی" شرکت کنند و رأی بدهند. فراموش نکنیم که امثال شهید بهشتی ها، شهید رجایی ها، شهید باهنرها، شهید چمران ها، شهدای 72 تن و بسیاری شخصیت های مؤمن، انقلابی، کارآمد و مردمی، در همین سیستم و ساختار و با رأی ما مردم در این 41 سال، روی کار آمدند و مسئولیت گرفتند و آن خدمات و فداکاری های بزرگ را به کشور و ملّت و نظام اسلامی کردند. به عنوان مثال، از بررسی سال های 90 تا 92، با ی مواجه هستیم که با سال های 84 تا 90 در رویکردها، جهت گیری ها و عملکرد، بعضاً متفاوت و متعارض است؛ نتیجه این شد که در حدود دوسال پایانی دولت وی، مشکلات و معضلات اقتصادی در کشور افزایش پیدا کرد. در حالی که از سال 84 تا 92 (دو دوره ریاست جمهوری آقای )، ساختار یکسان است، ولی این کارگزار است که دچار تغییر و تحول شده است. لذا افزایش مشکلات کشور در شش هفت سال اخیر هم ناشی از کارگزاران بوده است.
• 

ستاره‌های هدایت:

اولین شهید مسیحی دفاع مقدّس

شهید زوریک مرادیان

ولادت: 7 تیر 1339 شمسی، حشمتیه تهران

شهادت: 22 مهر ۱۳۵۹، منطقه پیرانشهر

مادر شهید زوریک روایت می‌کند:

زوریک تنها پسر خانواده بود. به همین دلیل من و چهار خواهرش به او خیلی محبت می کردیم؛ پسر درس خوان و باهوشی بود، در تمام مقاطع تحصیلی شاگرد اول شده بود، حتی در کنکور توانست سهمیه بورسیه خارج از کشور را به دست آورد، اما نرفت و گفت: من هیچ وقت از ایران نمی روم، دوست دارم به خاک وطنم خدمت کنم و لباس سربازی بپوشم. گفتم: مگر من می گذارم تنها پسرم به سربازی برود. اما هر طوری بود، توانست دل من را نرم کند و رضایتم را بگیرد و به خدمت سربازی برود.

بعد از ارومیه، زوریک منتقل شد به پادگان پیرانشهر نقطه صفر مرزی ایران و عراق. نه ماه که از خدمتش گذشت جنگ شروع شد. بعثی ها که به ایران حمله کردند، به دلم افتاد این پسر شهید می شود. نمی دانم چرا، شاید برای این که می دانستم چقدر پسر غیوری است. ده پانزده روز که از شروع جنگ گذشت، خواب دیدم زانویش تیر خورده، جیغ که کشیدم، دست روی زانویش گذاشت و گفت مادر نگران نباش چیزی نشده. از خواب که بیدار شدم همینطور در هول و هراس بودم که نکند تعبیر خوابم.

فقط نوزده روز از جنگ می گذشت که من و همسرم شدیم پدر و مادر "اولین سرباز شهید ارمنی" در جنگ تحمیلی. همسرم فراق تنها پسرش را تاب نیاورد و چند روزی بعد از شهادت او، سکته کرد. بعد از شهادت زوریک، می خواستند اسم کوچه را به نام او بزنند، ولی پدرش قبول نکرد. گفت: طاقت ندارم هر بار که از کوچه رد می شوم، نام زوریک به چشمم بیاید. چهل روز بعد از شهادت زوریک، دوست مسلمانش، "محمّد گرامی" شهید شد، نام کوچه را به اسم شهید گرامی گذاشتند.

احکام شرعی:

آیا کفّار، نجس هستند؟

سؤال: بعضی از فقها اعتقاد به نجاست "اهل کتاب" دارند و بعضی دیگر به طهارت آنها؛ رأی جنابعالی چیست؟

جواب: نجاست ذاتی اهل کتاب، معلوم نیست. به نظر ما آنها محکوم به طهارت ذاتی هستند.»

منبع: سؤال 313، رساله أجوبة الإستفتائات امام ای

* توضیح: به طور کلی، کفار "اهل کتاب" محکوم به طهارت ذاتی بوده و نجاست ذاتی ندارند. ولی کفار "غیر اهل کتاب" محکوم به نجاست بوده و با هر چیزی که با رطوبت مُسریه، لمس و یا تماس پیدا کنند، نجس است.

حدیث هفته:

امام صادق ^{(علیه السلام)}:

آن کس که به زمانه ی خویش دانا و آشنا باشد، شبهات به او هجوم نمی آورند.»

تحف العقول، ص356

یادداشت هفته:

نقش مؤثر مردم» در عبور کشور از فتنه ها

از فتنه 78» تا فتنه 88» تا فتنه 98»

روشنگری های رهبر»، و تشخیص و حضور به‌موقع مردم»، رمز عبور کشور از فتنه‌ها بوده است

با بررسی خصومت ها و بحران سازی های دشمنان در مسیر جمهوری اسلامی در این 41 سال، درمی‌یابیم که دهه ی اول عمر بابرکت این نظام مقدّس عمدتاً به دفع حملات خارجی در قالب جنگ نظامی سپری شد، لکن پس از پایان جنگ تحمیلی و ناکامی دشمنان، مرحله ی دیگری از دشمنی و مبارزه با انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی در دستور کار دشمنان خارجی و داخلی قرار گرفت: ایجاد "فتنه" در داخل کشور!

• فتنه تیر 1378

از اوایل دهه 70، دشمن با آغاز تهاجم فرهنگی و سرمایه گذاری بر عناصر خائن و منافق داخلی، زمینه های ایجاد فتنه را به تدریج فراهم کرد. تیر سال 1378 آغاز فتنه ای چندروزه در خیابان های اطراف دانشگاه تهران و کوی دانشگاه بود که در نتیجه ی اقدامات پشت پرده ی برخی نفوذی های وقت (اصلاح طلبانی همچون مصطفی تاج‌زاده، بهزاد نبوی و سعید حجاریان) و هماهنگی با مسئولین دولت وقت و عوامل بیگانه خارجی شکل گرفت، اما نهایتاً پس از سخنرانی راهگشای رهبر معظّم انقلاب در 21 تیر و سپس تشخیص به موقع مردم و راهپیمایی ولایتمدارانه در 23 تیر، "فتنه ی خواص" جمع شد. لکن دورانی پر از چالش و آشوب، فساد و اختلاس، تحریم، نفوذ بیگانه و خیانت های خواص، مقابل نظام و مردم قرار گرفت تا اینکه سال 1384 با روی کار آمدن دولتی انقلابی، به تعبیر رهبر انقلاب، قطار انقلاب به ریل اصلی خود بازگشت و کار دشمنان خارجی و فتنه گران داخلی، دشوارتر شد.

• فتنه سبز 88

پس از گذشت چهارسال از عملکرد موفق و رضایتبخش دولت نهم (در نظر مردم و رهبر انقلاب)، دشمن خارجی و فتنه گر داخلی دست به دست هم دادند تا برای حفظ منافع خود، از ادامه مسیر چهارسال گذشته جلوگیری کنند. این بار انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 عرصه ی فتنه گری با رمز تقلّب، گردید. قریب به هشت ماه (از 22 خرداد تا 22 بهمن) کشور دچار چالش و آشوب و اغتشاش اشرار و فتنه گران شد. در ابتدای وقوع فتنه، گرچه در اثر تبلیغات سوء و دروغ پراکنی های سران فتنه، بخشی از مردم دچار شبهه شدند، اما پس از خطبه های روشنگرانه و حکیمانه ی امام ای در نمازجمعه 29 خرداد 88، گره ذهنی عموم مردم باز شد و صف خود را از فتنه گران جدا کردند. نتیجه اینکه، از راهپیمایی غیرقانونی 25 خرداد 88 تا هنجارشکنی ها در روز قدس و 13 آبان و 16 آذر، همین طور از جمعیت کف خیابانی کاسته شد تا اینکه اغتشاشات روز عاشورای 88 فقط اشرار و ضدّ انقلاب کف خیابان ها آمدند و به مقدّسات دینی و انقلابی مردم اهانت کردند. اما دو روز بعد، در 9 دی مجدداً مردم (این بار با جمعیتی بی سابقه) در خیابان ها حاضر شدند و بساط فتنه گران را جمع کردند.

• فتنه اقتصاد و معیشت (دی ماه 1396)

فتنه گران اما ناامید نشده و دوباره مشغول طراحی و برنامه ریزی شدند. چند ماه پس از انتخابات 1396، بی عرضگی و ناکارآمدی دولت تدبیروامید، موجب اعتراض بحقّ مردم به وضعیت اقتصادی و معیشتی شد و همین اعتراض ها بستر وقوع فتنه ای دیگر را فراهم آورد. راه اندازی تجمعات و راهپیمایی های غیرقانونی با شعارهای تند و هنجارشکن همراه با شرارت و اغتشاش و ناامنی، چندروزی (حدوداً از 8 دی تا 11 دی) فضای کشور را ملتهب کرد. اما مردم خودجوش برای محکومیت فتنه گران به میدان آمدند تا اینکه در 19 دی ماه، سخنرانی رهبر انقلاب آبی بر آتش فتنه گران ریخت و فتنه جمع شد. ایشان در آن سخنرانی درخصوص نقش تعیین کننده و مؤثر مردم در عبور از فتنه فرمودند:

به مردم عرض می کنم که خدا از شما راضی باشد؛ خوب عمل کردید؛ خوب عمل کردید. در طول این سال ها هرجا کشور نیاز داشت، شماها وارد شدید؛ بی‌منّت، بی‌توقّع، با بصیرت وارد میدان شدید. ملّت عزیز ما خیلی خوب عمل کرد. خداوند إن‌شاء‌ا. توفیقاتش را، رحمتش را، فضلش را بر این ملّت نازل کند. سینه‌ سپر کردید، این کشور را شما نجات دادید؛ ملّت ایران نجات داد. هم در قضایای دفاع‌ مقدّس که ملّت نجات داد، هم در قضایای ی، هم در قضایای علمی. علم را جوان های شما پیش بردند. حضور شما به کشور آبرو داده است. هرجا حضور مردم لازم است -حالا چه 22 بهمن، چه روز قدس، چه در قضایایی مثل 9 دی و امثال اینها- مردم حاضر می شوند؛ آبرو دادید به کشور. در انتخابات، در راهپیمایی‌ها، در هرجا که حضور مردمی لازم بوده است، حضور مردم توانسته است تأثیر بگذارد؛ آبروی کشور را شما حفظ کردید.» 19/10/1396

• فتنه بنزین (آبان 1398)

دو سال پس از آن فتنه، این بار در آبان ماه 98، در نتیجه ی بی‌تدبیری (سهوی یا عمدی) دولت مدعی تدبیروامید در اجرای بسیار غلط یک مصوبه ی قانونی، بازهم اعتراضات بحقّ مردمی شکل گرفت و بستر فتنه گری فراهم شد. قریب به 48 ساعت (25 و 26 آبان) تعدادی از شهرهای کشورمان صحنه ی وقوع کم سابقه ترین خشونت ها و وحشی گری ها توسط عده ای اشرار و اراذل و اوباش شد که در نتیجه ی آن تعدادی از هموطنان بی گناهمان توسط فتنه گران به شهادت رسیدند و خسارت های فراوانی به اموال عمومی و خصوصی وارد شد. گرچه در ساعات اولیه وقوع اعتراض ها، بخشی از مردم عادی هم حضور داشتند، اما بلافاصله پس از سخنرانی امام ای در صبح روز 26 آبان مبنی بر "جدا کردن صف مردم از اشرار"، مردم معترض علی رغم اعتراض بحق و بجایی که داشتند، به جهت ناکام گذاشتن فتنه گران و اشرار و برای حفظ امنیّت کشور، فورا صف خود را جدا کرده و با راهپیمای متعدد و نیز تجمع بزرگ مردم تهران در 4 آذر، خواهان برخورد با فتنه گران و اشرار شدند و نهایتاً فتنه جمع شد.

• وجه اشتراک فتنه‌های 30 سال اخیر

از بررسی فراز و فرود فتنه های سه دهه ی اخیر در کشورمان چند نکته نمایان می شود:

اولاً منشأ همه ی این فتنه ها، از "خواص داخلی و نفوذی" بوده است؛ قدرت طلبی ها و منفعت طلبی های جناحی خواص پشیمان از انقلاب و حتی برخی مسئولین نالایق و أحیاناً نفوذی، بسترساز فتنه ها شده است.

ثانیاً همه ی این فتنه ها، از سوی "دشمن خارجی" (عمدتاً آمریکا، انگلیس، رژیم صهیونیستی و آل سعود) مورد حمایت مالی و تبلیغاتی گسترده قرار گرفته است.

ثالثاً گرچه وقوع فتنه ها، با بهانه هایی همچون، توقیف یک رومه اصلاح طلب(سال 78)، تقلّب(سال 88)، مشکلات اقتصادی و معیشتی(سال 96)، گرانی بنزین(سال 98) و. شروع شده، اما هدف نهایی همه ی این فتنه ها، "براندازی نظام اسلامی" بوده که در زبان دشمنان هم آشکارا بارها مطرح شده است.

رابعاً در همه ی این فتنه ها، رمز عبور از فتنه و ناکامی فتنه گران، در سخنرانی روشنگرانه ی امام ای و تشخیص و بصیرت و حضور به موقع مردم، بوده است. اگر عراق و لبنان هم این رمز موفقیت را داشتند، التهاب در این کشورها به درازا نمی کشید. بنابراین قطعاً در حوادث یا فتنه های احتمالی آینده هم، همین "پیوند امام و امّت" است که چشم فتنه ها را کور خواهد کرد.

یادداشت هفته:

نقش مؤثر مردم» در عبور کشور از فتنه ها

از فتنه 78» تا فتنه 88» تا فتنه 98»

روشنگری های رهبر»، و تشخیص و حضور به‌موقع مردم»، رمز عبور کشور از فتنه‌ها بوده است

با بررسی خصومت ها و بحران سازی های دشمنان در مسیر جمهوری اسلامی در این 41 سال، درمی‌یابیم که دهه ی اول عمر بابرکت این نظام مقدّس عمدتاً به دفع حملات خارجی در قالب جنگ نظامی سپری شد، لکن پس از پایان جنگ تحمیلی و ناکامی دشمنان، مرحله ی دیگری از دشمنی و مبارزه با انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی در دستور کار دشمنان خارجی و داخلی قرار گرفت: ایجاد "فتنه" در داخل کشور!

• فتنه تیر 1378

از اوایل دهه 70، دشمن با آغاز تهاجم فرهنگی و سرمایه گذاری بر عناصر خائن و منافق داخلی، زمینه های ایجاد فتنه را به تدریج فراهم کرد. تیر سال 1378 آغاز فتنه ای چندروزه در خیابان های اطراف دانشگاه تهران و کوی دانشگاه بود که در نتیجه ی اقدامات پشت پرده ی برخی نفوذی های وقت (اصلاح طلبانی همچون مصطفی تاج‌زاده، بهزاد نبوی و سعید حجاریان) و هماهنگی با مسئولین دولت وقت و عوامل بیگانه خارجی شکل گرفت، اما نهایتاً پس از سخنرانی راهگشای رهبر معظّم انقلاب در 21 تیر و سپس تشخیص به موقع مردم و راهپیمایی ولایتمدارانه در 23 تیر، "فتنه ی خواص" جمع شد. لکن دورانی پر از چالش و آشوب، فساد و اختلاس، تحریم، نفوذ بیگانه و خیانت های خواص، مقابل نظام و مردم قرار گرفت تا اینکه سال 1384 با روی کار آمدن دولتی انقلابی، به تعبیر رهبر انقلاب، قطار انقلاب به ریل اصلی خود بازگشت و کار دشمنان خارجی و فتنه گران داخلی، دشوارتر شد.

• فتنه سبز 88

پس از گذشت چهارسال از عملکرد موفق و رضایتبخش دولت نهم (در نظر مردم و رهبر انقلاب)، دشمن خارجی و فتنه گر داخلی دست به دست هم دادند تا برای حفظ منافع خود، از ادامه مسیر چهارسال گذشته جلوگیری کنند. این بار انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 عرصه ی فتنه گری با رمز تقلّب، گردید. قریب به هشت ماه (از 22 خرداد تا 22 بهمن) کشور دچار چالش و آشوب و اغتشاش اشرار و فتنه گران شد. در ابتدای وقوع فتنه، گرچه در اثر تبلیغات سوء و دروغ پراکنی های سران فتنه، بخشی از مردم دچار شبهه شدند، اما پس از خطبه های روشنگرانه و حکیمانه ی امام ای در نمازجمعه 29 خرداد 88، گره ذهنی عموم مردم باز شد و صف خود را از فتنه گران جدا کردند. نتیجه اینکه، از راهپیمایی غیرقانونی 25 خرداد 88 تا هنجارشکنی ها در روز قدس و 13 آبان و 16 آذر، همین طور از جمعیت کف خیابانی کاسته شد تا اینکه اغتشاشات روز عاشورای 88 فقط اشرار و ضدّ انقلاب کف خیابان ها آمدند و به مقدّسات دینی و انقلابی مردم اهانت کردند. اما دو روز بعد، در 9 دی مجدداً مردم (این بار با جمعیتی بی سابقه) در خیابان ها حاضر شدند و بساط فتنه گران را جمع کردند.

• فتنه اقتصاد و معیشت (دی ماه 1396)

فتنه گران اما ناامید نشده و دوباره مشغول طراحی و برنامه ریزی شدند. چند ماه پس از انتخابات 1396، بی عرضگی و ناکارآمدی دولت تدبیروامید، موجب اعتراض بحقّ مردم به وضعیت اقتصادی و معیشتی شد و همین اعتراض ها بستر وقوع فتنه ای دیگر را فراهم آورد. راه اندازی تجمعات و راهپیمایی های غیرقانونی با شعارهای تند و هنجارشکن همراه با شرارت و اغتشاش و ناامنی، چندروزی (حدوداً از 8 دی تا 11 دی) فضای کشور را ملتهب کرد. اما مردم خودجوش برای محکومیت فتنه گران به میدان آمدند تا اینکه در 19 دی ماه، سخنرانی رهبر انقلاب آبی بر آتش فتنه گران ریخت و فتنه جمع شد. ایشان در آن سخنرانی درخصوص نقش تعیین کننده و مؤثر مردم در عبور از فتنه فرمودند:

به مردم عرض می کنم که خدا از شما راضی باشد؛ خوب عمل کردید؛ خوب عمل کردید. در طول این سال ها هرجا کشور نیاز داشت، شماها وارد شدید؛ بی‌منّت، بی‌توقّع، با بصیرت وارد میدان شدید. ملّت عزیز ما خیلی خوب عمل کرد. خداوند إن‌شاء‌ا. توفیقاتش را، رحمتش را، فضلش را بر این ملّت نازل کند. سینه‌ سپر کردید، این کشور را شما نجات دادید؛ ملّت ایران نجات داد. هم در قضایای دفاع‌ مقدّس که ملّت نجات داد، هم در قضایای ی، هم در قضایای علمی. علم را جوان های شما پیش بردند. حضور شما به کشور آبرو داده است. هرجا حضور مردم لازم است -حالا چه 22 بهمن، چه روز قدس، چه در قضایایی مثل 9 دی و امثال اینها- مردم حاضر می شوند؛ آبرو دادید به کشور. در انتخابات، در راهپیمایی‌ها، در هرجا که حضور مردمی لازم بوده است، حضور مردم توانسته است تأثیر بگذارد؛ آبروی کشور را شما حفظ کردید.» 19/10/1396

• فتنه بنزین (آبان 1398)

دو سال پس از آن فتنه، این بار در آبان ماه 98، در نتیجه ی بی‌تدبیری (سهوی یا عمدی) دولت مدعی تدبیروامید در اجرای بسیار غلط یک مصوبه ی قانونی، بازهم اعتراضات بحقّ مردمی شکل گرفت و بستر فتنه گری فراهم شد. قریب به 48 ساعت (25 و 26 آبان) تعدادی از شهرهای کشورمان صحنه ی وقوع کم سابقه ترین خشونت ها و وحشی گری ها توسط عده ای اشرار و اراذل و اوباش شد که در نتیجه ی آن تعدادی از هموطنان بی گناهمان توسط فتنه گران به شهادت رسیدند و خسارت های فراوانی به اموال عمومی و خصوصی وارد شد. گرچه در ساعات اولیه وقوع اعتراض ها، بخشی از مردم عادی هم حضور داشتند، اما بلافاصله پس از سخنرانی امام ای در صبح روز 26 آبان مبنی بر "جدا کردن صف مردم از اشرار"، مردم معترض علی رغم اعتراض بحق و بجایی که داشتند، به جهت ناکام گذاشتن فتنه گران و اشرار و برای حفظ امنیّت کشور، فورا صف خود را جدا کرده و با راهپیمای متعدد و نیز تجمع بزرگ مردم تهران در 4 آذر، خواهان برخورد با فتنه گران و اشرار شدند و نهایتاً فتنه جمع شد.

• وجه اشتراک فتنه‌های 30 سال اخیر

از بررسی فراز و فرود فتنه های سه دهه ی اخیر در کشورمان چند نکته نمایان می شود:

اولاً منشأ همه ی این فتنه ها، از "خواص داخلی و نفوذی" بوده است؛ قدرت طلبی ها و منفعت طلبی های جناحی خواص پشیمان از انقلاب و حتی برخی مسئولین نالایق و أحیاناً نفوذی، بسترساز فتنه ها شده است.

ثانیاً همه ی این فتنه ها، از سوی "دشمن خارجی" (عمدتاً آمریکا، انگلیس، رژیم صهیونیستی و آل سعود) مورد حمایت مالی و تبلیغاتی گسترده قرار گرفته است.

ثالثاً گرچه وقوع فتنه ها، با بهانه هایی همچون، توقیف یک رومه اصلاح طلب(سال 78)، تقلّب(سال 88)، مشکلات اقتصادی و معیشتی(سال 96)، گرانی بنزین(سال 98) و. شروع شده، اما هدف نهایی همه ی این فتنه ها، "براندازی نظام اسلامی" بوده که در زبان دشمنان هم آشکارا بارها مطرح شده است.

رابعاً در همه ی این فتنه ها، رمز عبور از فتنه و ناکامی فتنه گران، در سخنرانی روشنگرانه ی امام ای و تشخیص و بصیرت و حضور به موقع مردم، بوده است. اگر عراق و لبنان هم این رمز موفقیت را داشتند، التهاب در این کشورها به درازا نمی کشید. بنابراین قطعاً در حوادث یا فتنه های احتمالی آینده هم، همین "پیوند امام و امّت" است که چشم فتنه ها را کور خواهد کرد.

امروز دشمن از همه طرف، مشغول تهاجم است!

دشمن در مقابل ملّت ایران، آرایش جنگی» گرفته است

با اتّحاد آحاد مردم، همه ی این تدبیرهای دشمن به ضرر خودش تمام خواهدشد

شما جوان ها شکست آمریکا و صهیونیسم و عزّت نهایی ملّت ایران را خواهید دید

تحولات چندسال اخیر و ماه های اخیر، همه نشان از حرکت آمریکا و استکبار جهانی به سمت افول و زوال دارد. در این سال ها، دشمنان ملّت ایران و نظام جمهوری اسلامی هرکاری که می توانستند انجام دادند، اما اکنون شاهدیم که روزبه روز بر قوت و اقتدار جهانی ایران افزوده شده و آمریکا روزبه روز منزوی تر گشته است. تحرکات اخیر آمریکایی ها هم به خاطر ترس و نگرانی آنها از افول آمریکاست؛ این آخرین دست و پا زدن های پیکر نیمه جان آمریکاست. آمریکا در حال احتضار است و به پایان قدرت منحوس خود بسیار نزدیک شده است. رهبر انقلاب اسلامی در دیدار اخیرشان با جمعی از معلمان در رابطه با تهاجمات گسترده ی امروز دشمنان علیه ایران فرمودند:

امروز دشمنِ ما از همه‌ی اطراف مشغول تهاجم است؛ از لحاظ اقتصادی که می‌بینید؛ از لحاظ اطّلاعاتی، مشغول برنامه‌ریزی‌اند که نفوذ اطّلاعاتی کنند؛ از لحاظ فضای مجازی، دارند برنامه‌ریزی می کنند برای اینکه از این طریق به کشور ضربه بزنند. دشمن است دیگر! دشمن در درجه‌ی‌ِ اوّل یعنی آمریکا و صهیونیسم؛ مخصوص این حکومتِ فعلیِ آمریکا هم نیست، قبلی‌ها هم همین جور بودند، منتها با شکلهای مختلف. حرکتشان، حرکت آشکار است. از همه طرف دشمن وارد شده.»

·          در چنین شرایطی که دشمنِ در حال احتضار، هجمه های خود را گسترش داده، چه باید کرد؟ وظیفه مردم و مسئولین کشور چیست؟ رهبر انقلاب می فرمایند: مسئولین کشور و آحاد مردم باید در مقابله‌ی با این دشمن هر کاری که می توانند انجام دهند. در هر بخشی، در هر رشته‌ای که می توانند، بایستی خودشان را آماده کنند، وارد میدان باشند. احساس مسئولیّت کنند. آرایش دشمن، آرایش جنگی است؛ از لحاظ اقتصادی آرایش جنگی گرفته؛ از لحاظ ی آرایش جنگی گرفته؛ فقط از لحاظ نظامی علی‌الظّاهر آرایش جنگی ندارد که آن هم البتّه حواس نظامی‌های ما جمع است؛ همان‌ طور که عرض کردم از لحاظ فضای مجازی آرایش جنگی گرفته؛ در مقابل این دشمنی که آرایش جنگی در مقابل ملّت ایران گرفته، ملّت ایران بایستی آرایش مناسب بگیرد، باید خودش را آماده کند در همه‌ی بخش های مختلف. یکی از اساسی‌ترین کارها حفظ اتّحاد و وحدت کلمه است. آحاد ملّت مراقب باشند به خاطر اختلاف نظرهای کوچک و اختلاف سلیقه‌های کوچک، در مقابل هم قرار نگیرند. بدانند که قدرت این ملّت در اتّحاد است؛ اتّحاد آحاد مردم، اتّحاد گروه‌های اجتماعی گوناگون، اتّحاد اقوام مختلفی که در کشور زندگی می کنند، اتّحاد مسئولین کشور با مردم، مردم با مسئولین کشور؛ این است که به این کشور اقتدار می بخشد و تا حالا اقتدار بخشیده و بحمدا. این اقتدار هست؛ این اقتدار را حفظ کنند.»

·          رهبر انقلاب مثل همیشه نوید پیروزی نهایی جبهه حق با محوریت جمهوری اسلامی ایران را دادند و فرمودند: بدانند به توفیق الهی این توطئه‌هایی که دشمن دارد انجام می دهد، همه‌ی این تدبیرهایی که علیه ملّت ایران دارند انجام می دهند، با وجود تبلیغات وسیعی که برای مشوب (پریشان) کردن ذهن ها و مخلوط کردن صحنه دارند، به ضرر خود او تمام خواهد شد. شما جوان های عزیز به توفیق الهی شکست آمریکا را خواهید دید؛ به توفیق الهی به زانو در‌آمدن صهیونیسم را خواهید دید؛ به توفیق الهی عظمت و عزّت نهایی ملّت ایران را مشاهده خواهید کرد. رحمت خدا بر امام بزرگوارمان، رحمت خدا بر شهدای عزیزمان، رحمت خدا بر همه‌ی مجاهدان راه حق.»

·      یادداشت دوم:

باید به سرگرمی‌های بی‌منطق» تلویزیونی پایان داد!

باید فرهنگ کار و تولید و تلاش، ترویج بشود؛

نه فرهنگ نشستن و انتظار ثروت بادآورده را کشیدن!

·  مدت هاست برخی مسابقات تلویزیونی با بهانه های واهی اقدام به پول پاشی و جایزه دادن های بی منطق و بی حساب و کتاب می کنند. مثلاً مسابقه "برنده باش" که به بهانه ی افزایش سرانه مطالعه ی مردم، با تعدادی سؤال پوچ و بیهوده، میلیون ها تومان نصیب یک شرکت کننده می کند. ضمن اینکه اصلاً سؤالات مطرح شده در مسابقه نیز هیچ منفعت مادی و معنوی برای زندگی مردم ندارد و صرفاً آنها را وادار به دانستن یک مُشت مطالب بیهوده، چِرت و بی فایده می کند. اینکه شما بدانید کدام حیوان ایستاده می خوابد، چه فایده ای در زندگی تان دارد؟ یا اینکه پایتخت فلان کشور دورافتاده، کجاست؟ یا اینکه رنگ مورد علاقه فلان بازیگر چیست؟ پس هدف از چنین مسابقه ای، ابداً افزایش سرانه مطالعه نبوده و نیست!

·  باید دید که از نظر عقل و منطق که بخشی از فقه اسلامی را تشکیل می‌دهند، آیا دادن یک جایزه چند میلیونی به برنده مسابقه، آن هم در این شرایط نامناسب اقتصادی کشور، درست است؟ چه کسی این جوایز را تأمین می‌کند؟ اگر از بیت المال تأمین می‌شود، باید جوابگو باشیم که آیا واقعاً اجازه داریم بیت المال را به این شکل و در این حد و اندازه خرج کنیم؟ اسپانسر پول را از کجا تأمین می‌کند؟ آیا این پول از محل مجاز، شرعی و قانونی به دست می‌آید؟ اگر کسی مقدار زیادی پول داشته و بتواند یک برنامه را از نظر مالی تأمین کند، آیا از نظر شرعی اجازه داریم که این پول را به یک عده محدود به عنوان برنده مسابقه بدهیم؟ باید از نظر فقهی بررسی شود کسی که جوایز یک مسابقه را تأمین می‌کند، چه سودی از این کار می‌برد؟

·  امام ای در 11 آذر 1383 در جمع مسئولان سازمان صداوسیما، به موضوع مسابقات تلویزیونی و جوایز آن اشاره کردند و فرمودند: شخصی تماس می گیرد و به‌خاطر هیچی، به او جایزه می دهند! یک روز من دیدم در یک برنامه‌ی تلویزیونی پنج میلیون تومان به یک نفر جایزه دادند؛ برای اینکه به چند سؤال جواب داد! این سرگرمىِ خیلی جالبی نیست. پنج میلیون تومان، تقریباً حقوق دو سه سال یک کارمند متوسط است(سال 83). ممکن است بگویند این‌کار، ترویج علم است. ترویج علم را از یک راهِ بهتر بکنید؛ این راه ضرر دارد. عده‌ای که این‌گونه مسابقات را نگاه می کنند، بی منطقی به ذهن‌شان می‌آید و از این بی منطقی سوءاستفاده می کنند. این کار منطقی ندارد که مثلاً بنده بدانم انجیل عربی است یا یونانی است یا لاتینی است؛ بعد بگویند حالا که شما دانستید، این پانصدهزار تومان یا فلان مبلغ مال شما! این کار معنی ندارد. بنابراین، مقوله‌ی سرگرمی و تفریح، ومش یک مسأله است؛ با برنامه‌ریزی بودن آن یک مسأله است؛ بامحتوا بودنش یک مسأله است؛ پرهیز از جهات منفی هم در آن یک مسأله است.»

ایشان در دیدار اخیر با کارگران نیز تأکید کردند: ما باید فرهنگ کار و تولید و تلاش را ترویج کنیم؛ این روحیه‌ی نشستن و ثروت بادآورده را انتظارکشیدن باید از بین برود، این را نباید ترویج کنیم. دستگاه‌های مختلف، صدا و سیما و دیگران باید متوجّه این معنا باشند که نوع کارهایی از قبیل کارهای بخت‌آزمایی را ترویج نکنند.» 4/2/1398